ၿပီးခဲ့တဲ့ စေနေန႔ မနက္က ဗဟန္းၿမိဳ႕နယ္ ဗိုလ္စိန္မွန္ အားကစားကြင္းမွာ ဖြဲ႕စည္းပံု ဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္နဲ႔ (၈၈) ပြင့္လင္းလူ႔အဖြဲ႕အစည္းတို႔ ပူးေပါင္းလုပ္တဲ့ လူထုေဟာေျပာပြဲဟာ ကြင္းျပည့္ကြင္းလွ်ံ အင္အား ျပခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံေရး လႈပ္ရွားမႈ တစ္ရပ္ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
ဒီႏိုင္ငံေရး အခင္းအက်င္းဟာ အရပ္သား အစိုးရရဲ႕ သံုးႏွစ္တာ ကာလအတြင္း NLD နဲ႔ ၈၈ ရဲ႕ တရား၀င္ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးျမင္ကြင္း တစ္ခုျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ၈၈ ေခါင္းေဆာင္ ကိုမင္းကိုႏိုင္ တစ္ခြန္း ေျပာလိုက္တိုင္း လူေတြက လက္ခုပ္တီး ေထာက္ခံခဲ့ၾကတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ တစ္ခြန္း ေျပာလိုက္တိုင္း လူထုက ၀မ္းသာအားရ ခ်ီးက်ဴး ေထာပနာ ျပဳခဲ့ၾကတယ္။ ဒီျမင္ကြင္းကိုၾကည့္ၿပီး လက္ရွိ အာဏာရ အစိုးရ၊ ဥပေဒျပဳေရး အာဏာရွိတဲ့ လႊတ္ေတာ္၊ အမ်ိဳးသား ႏိုင္ငံေရးမွာ ေရွ႕ဆံုးက လုပ္မယ္လို႔ ေႂကြးေၾကာ္ထားတဲ့ တပ္မေတာ္တို႔ဟာ ဘာေတြစဥ္းစား ေနမလဲဆိုတာ စိတ္၀င္စားစရာ ေကာင္းပါတယ္။
၂၀၁၄ခု ႏွစ္ဆန္းပိုင္းက လႊတ္ေတာ္နာယကႀကီး သူရေရႊမန္းဟာ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒကို ျပင္သင့္တယ္လို႔ အသံေပးခဲ့ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတကေတာ့ ဖြဲ႕စည္းပံုျပင္မယ္ဆိုရင္ ဥပေဒ ေဘာင္ထဲက ေဆာင္ရြက္သင့္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ တပ္မေတာ္ေန႔က မိန္႔ခြန္းႁမြက္ၾကားခဲ့တဲ့ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ကလည္း ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒဟာ ျပည္သူလူထု ၉၀ ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္နဲ႔ အတည္ျပဳထားတာလို႔ ေျပာျပန္ပါတယ္။ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒကို ေဘာင္ထဲက ျပင္မယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ လႊတ္ေတာ္က ကိုယ္စားလွယ္ အားလံုးရဲ႕ ၇၅ ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္ ရရွိမွသာ ျပင္လို႔ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္နဲ႔ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္မွာ တပ္မေတာ္သား ကိုယ္စားလွယ္က ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္း ပါ၀င္ေနပါတယ္။ အဓိပၸာယ္ကေတာ့ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒကို ျပင္မယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ တပ္မေတာ္သား ကိုယ္စားလွယ္ တစ္ဦးဦးရဲ႕ ေထာက္ခံမႈ လိုတယ္ဆိုတာပါပဲ။ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးမွာ တပ္မေတာ္ရဲ႕ အခန္းက႑ကို အသိအမွတ္ ျပဳၾကေပမဲ့ တပ္မေတာ္က စိုးမိုးထားတာကိုေတာ့ ျပည္သူလူထုက မႏွစ္ၿမိဳ႕ပါဘူး။ အထူးသျဖင့္ တိုင္းျပည္ရဲ႕ အျမင့္ဆံုး အာဏာပိုင္ အဖြဲ႕အစည္းျဖစ္တဲ့ အမ်ိဳးသား ကာကြယ္ေရး နဲ႔ လံုျခံဳေရး ေကာင္စီမွာ အဖြဲ႕၀င္ ၁၁ဦး အနက္ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္နဲ႔ သူ႔လူ စုစုေပါင္း ေျခာက္ဦး ရွိပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ အစိုးရအဖြဲ႕ အတြင္းမွာ အေရးအႀကီးဆံုး ၀န္ႀကီး ဌာနေတြ ျဖစ္တဲ့ ျပည္ထဲေရး ၀န္ႀကီးဌာန၊ႏိုင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီး ဌာန၊ နယ္စပ္လံုျခံဳေရး ၀န္ႀကီးဌာနနဲ႔ ကာကြယ္ေရး ၀န္ႀကီးဌာန ၀န္ႀကီး အမည္စာရင္းကုိ သမၼတကို ေက်ာ္လြန္ၿပီး ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္က ခန္႔အပ္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအေျခအေနေတြဟာ တိုင္းျပည္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးသြားဖို႔ ေက်ာ္လႊားရမယ့္ အတားအဆီးမ်ား ျဖစ္လာပါတယ္။
ကမၻာ့ဒီမိုကေရစီ Iconျဖစ္တဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ ၂၀၁၁ခုက အက်ယ္ခ်ဳပ္ လြတ္လာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ထူးျခားတဲ့ ႏိုင္ငံေရး ေျခလွမ္းႏွစ္ရပ္ကို ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါတယ္။ ပထမ ေျခလွမ္းကေတာ့ NLDကို တရား၀င္ပါတီ အျဖစ္ မွတ္ပံုတင္ခဲ့တာျဖစ္ၿပီး ဒုတိယ ေျခလွမ္းကေတာ့ လႊတ္ေတာ္ ႏိုင္ငံေရး စည္း၀ိုင္းထဲကို ၀င္ေရာက္သြားျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တိုင္းျပည္ ေကာင္းစားဖို႔ဆိုရင္ မိမိကို လိုသလို အသံုးခ်ႏိုင္တယ္လို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ကမၻာသိ ေျပာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ သမၼတ အိမ္ေတာ္က သူ႔ကို ဖိတ္ၾကားၿပီး ေတြ႕ဆံုခဲ့ပါ တယ္။ ဒီျဖစ္ရပ္ဟာ ျမန္မာ့ အာဏာရွင္စနစ္ရဲ႕ ႏွင္းခဲေပ်ာ္ခ်ိန္ ျဖစ္ၿပီး အမ်ိဳးသား ျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရးအတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ထြန္းကား လာခဲ့ပါတယ္။ အရင္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ နဲ႔ NLDဟာ တပ္မေတာ္ အစိုးရနဲ႔ ထိပ္တိုက္လိုလို ရင္ဆိုင္ခဲ့ရတာ ၂၅ႏွစ္နီးပါး ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒီႏွစ္ကာလေတြ အတြင္း လူထုေထာက္ခံတဲ့ ႏိုင္ငံေရး ပလက္ေဖာင္းကို အႀကိမ္ႀကိမ္ ဖ်က္ဆီးခံခဲ့ရတဲ့အတြက္ NLDပါတီ ခ်ည့္နဲ႔ခဲ့ရသလို ေခ်မႈန္းခဲ့တဲ့ န၀တ အစိုးရကလည္း ကမၻာေပၚမွာ ကမၻာေက်ာ္ လူမိုက္ႀကီးေတြ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီႏိုင္ငံေရး ပံုစံခြက္ထဲမွာ လူထုနဲ႔တိုင္းျပည္သာ နစ္နာခဲ့ရၿပီး ႏွစ္ဖက္လံုးက ကစားကြက္ ပံုစံေျပာင္းဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ပံုေပၚပါတယ္။ ဒီလိုဆံုးျဖတ္ခဲ့ေပမဲ့လည္း ဘယ္ဘက္ကမွ အဆံုး႐ံႈးခံမယ္လို႔ ေတြးထားခဲ့ပံု မေပၚပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္လည္း သံုးႏွစ္နီးပါးကာလ အတြင္းမွာ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး ဒီမိုကေရစီ အတိုက္အခံ အင္အားစုမ်ားအနက္ အာဏာရပါတီ၊ အာဏာရ အစိုးရၾကားမွာ ႏိုင္ငံေရး အရ ထိပ္တိုက္ေတြ႕ဆံုမႈ ျပန္လည္ ေပၚေပါက္လာရတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီျဖစ္စဥ္ေတြထဲမွာ လူမ်ိဳးေရး ပဋိပကၡကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး အမ်ိဳးသားေရး ၀ါဒီေတြကလည္း အင္အား ေကာင္းလာပါတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ စည္း႐ံုးေရး လက္နက္ဟာ ဘာသာေရး ျဖစ္လာၿပီး အေျခခံ လူထုကေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ စည္း႐ံုးမႈေတြကို အသည္းခိုက္ ေနၾကပါတယ္။ အံ့ၾသစရာ ေကာင္းတာက အာဏာရ ပါတီက အစပ်ိဳးလုပ္လာတဲ့ ၅၉(စ) မျပင္ေရး ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ပြဲေတြမွာ အမ်ိဳးဘာသာ သာသနာကို ကာကြယ္မယ့္ သူေတြနဲ႔ ေရာယွက္လာျခင္းပါပဲ။ အမ်ိဳးသားေရး ၀ါဒီေတြရဲ႕ ႏိုင္ငံေရး ရည္မွန္းခ်က္ထဲမွာလည္း ၅၉(စ) မျပင္ေရး ပါေနလို႔ အာဏာရ ပါတီရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္နဲ႔ တစ္ထပ္တည္း ျဖစ္ေနပါတယ္။ လက္ရွိ အေျခအေနကို သံုးသပ္ ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုနဲ႔ အရပ္ဖက္ အဖြဲ႕စည္းေတြက တစ္သံတည္းထြက္ၿပီး အမ်ိဳးသားေရး ၀ါဒီေတြနဲ႔ အာဏာရ ပါတီက တစ္သံတည္း ထြက္ေနပါတယ္။ ဒီအင္အားစု ႏွစ္ခုအနက္ ျပည္သူက ဘယ္သူ႔ကို အသာေပးမလဲ ဆိုတာ ၂၀၁၄ ၾကားျဖတ္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အေျဖေပၚမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္လို႔ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရး ျပည္သူက အင္တိုက္အားတိုက္ မဲေပးခဲ့ရင္လည္း တပ္မေတာ္ရဲ႕ တိုင္းျပည္အေပၚ ေစတနာထားရွိမႈ မရွိမႈဟာ အဓိက က်လာပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီလို မဟုတ္ဘဲ အမ်ိဳးသားေရး ၀ါဒီေတြကို ေထာက္ခံခဲ့ရင္ေတာ့ အနာဂတ္ ဒီမိုကေရစီ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရးဟာ ခန္႔မွန္းရခက္တဲ့ အေနအထား တစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။
လြန္ခဲ့တဲ့ ၂၅ႏွစ္ကလည္း ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုေတြဟာ ၾကားျဖတ္အစိုးရ ဖြဲ႕စည္းေရးကို ေတာင္းဆိုခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ထပ္ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲ အႏိုင္ရ ကိုယ္စားလွယ္ေတြကို အသိအမွတ္ ျပဳဖို႔နဲ႔ အာဏာအပ္ႏွင္းဖို႔ ေတာင္းဆိုခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ကလည္း မေပးရင္ ဘာလုပ္မလဲဆိုတဲ့ Plan B မရွိခဲ့ပါဘူး။ အခုလည္း ႏိုင္ငံေရး အားၿပိဳင္မႈ တစ္ရပ္အျဖစ္ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရးကို အားေကာင္းေမာင္းသန္နဲ႔ တာထြက္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီေတာင္းဆိုခ်က္ကို လိုက္ေလ်ာႏိုင္တဲ့ Playerေတြ ဘာဆက္လုပ္မလဲဆိုတာ စိတ္၀င္စားဖို႔ ေကာင္းသလို ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုေတြ ေတာင္းဆိုေနတဲ့ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရး အခ်က္ကို မရခဲ့ရင္ ဘာဆက္လုပ္မလဲဆိုတဲ့ Plan Bဟာလည္း မဟာဗ်ဴဟာအရ အေရးႀကီးလာၿပီလို႔ သံုးသပ္ခ်င္ပါတယ္။
ဒီႏိုင္ငံေရး အခင္းအက်င္းဟာ အရပ္သား အစိုးရရဲ႕ သံုးႏွစ္တာ ကာလအတြင္း NLD နဲ႔ ၈၈ ရဲ႕ တရား၀င္ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးျမင္ကြင္း တစ္ခုျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ၈၈ ေခါင္းေဆာင္ ကိုမင္းကိုႏိုင္ တစ္ခြန္း ေျပာလိုက္တိုင္း လူေတြက လက္ခုပ္တီး ေထာက္ခံခဲ့ၾကတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ တစ္ခြန္း ေျပာလိုက္တိုင္း လူထုက ၀မ္းသာအားရ ခ်ီးက်ဴး ေထာပနာ ျပဳခဲ့ၾကတယ္။ ဒီျမင္ကြင္းကိုၾကည့္ၿပီး လက္ရွိ အာဏာရ အစိုးရ၊ ဥပေဒျပဳေရး အာဏာရွိတဲ့ လႊတ္ေတာ္၊ အမ်ိဳးသား ႏိုင္ငံေရးမွာ ေရွ႕ဆံုးက လုပ္မယ္လို႔ ေႂကြးေၾကာ္ထားတဲ့ တပ္မေတာ္တို႔ဟာ ဘာေတြစဥ္းစား ေနမလဲဆိုတာ စိတ္၀င္စားစရာ ေကာင္းပါတယ္။
၂၀၁၄ခု ႏွစ္ဆန္းပိုင္းက လႊတ္ေတာ္နာယကႀကီး သူရေရႊမန္းဟာ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒကို ျပင္သင့္တယ္လို႔ အသံေပးခဲ့ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတကေတာ့ ဖြဲ႕စည္းပံုျပင္မယ္ဆိုရင္ ဥပေဒ ေဘာင္ထဲက ေဆာင္ရြက္သင့္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ တပ္မေတာ္ေန႔က မိန္႔ခြန္းႁမြက္ၾကားခဲ့တဲ့ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ကလည္း ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒဟာ ျပည္သူလူထု ၉၀ ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္နဲ႔ အတည္ျပဳထားတာလို႔ ေျပာျပန္ပါတယ္။ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒကို ေဘာင္ထဲက ျပင္မယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ လႊတ္ေတာ္က ကိုယ္စားလွယ္ အားလံုးရဲ႕ ၇၅ ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္ ရရွိမွသာ ျပင္လို႔ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္နဲ႔ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္မွာ တပ္မေတာ္သား ကိုယ္စားလွယ္က ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္း ပါ၀င္ေနပါတယ္။ အဓိပၸာယ္ကေတာ့ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒကို ျပင္မယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ တပ္မေတာ္သား ကိုယ္စားလွယ္ တစ္ဦးဦးရဲ႕ ေထာက္ခံမႈ လိုတယ္ဆိုတာပါပဲ။ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးမွာ တပ္မေတာ္ရဲ႕ အခန္းက႑ကို အသိအမွတ္ ျပဳၾကေပမဲ့ တပ္မေတာ္က စိုးမိုးထားတာကိုေတာ့ ျပည္သူလူထုက မႏွစ္ၿမိဳ႕ပါဘူး။ အထူးသျဖင့္ တိုင္းျပည္ရဲ႕ အျမင့္ဆံုး အာဏာပိုင္ အဖြဲ႕အစည္းျဖစ္တဲ့ အမ်ိဳးသား ကာကြယ္ေရး နဲ႔ လံုျခံဳေရး ေကာင္စီမွာ အဖြဲ႕၀င္ ၁၁ဦး အနက္ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္နဲ႔ သူ႔လူ စုစုေပါင္း ေျခာက္ဦး ရွိပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ အစိုးရအဖြဲ႕ အတြင္းမွာ အေရးအႀကီးဆံုး ၀န္ႀကီး ဌာနေတြ ျဖစ္တဲ့ ျပည္ထဲေရး ၀န္ႀကီးဌာန၊ႏိုင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီး ဌာန၊ နယ္စပ္လံုျခံဳေရး ၀န္ႀကီးဌာနနဲ႔ ကာကြယ္ေရး ၀န္ႀကီးဌာန ၀န္ႀကီး အမည္စာရင္းကုိ သမၼတကို ေက်ာ္လြန္ၿပီး ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္က ခန္႔အပ္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအေျခအေနေတြဟာ တိုင္းျပည္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးသြားဖို႔ ေက်ာ္လႊားရမယ့္ အတားအဆီးမ်ား ျဖစ္လာပါတယ္။
ကမၻာ့ဒီမိုကေရစီ Iconျဖစ္တဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ ၂၀၁၁ခုက အက်ယ္ခ်ဳပ္ လြတ္လာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ထူးျခားတဲ့ ႏိုင္ငံေရး ေျခလွမ္းႏွစ္ရပ္ကို ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါတယ္။ ပထမ ေျခလွမ္းကေတာ့ NLDကို တရား၀င္ပါတီ အျဖစ္ မွတ္ပံုတင္ခဲ့တာျဖစ္ၿပီး ဒုတိယ ေျခလွမ္းကေတာ့ လႊတ္ေတာ္ ႏိုင္ငံေရး စည္း၀ိုင္းထဲကို ၀င္ေရာက္သြားျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တိုင္းျပည္ ေကာင္းစားဖို႔ဆိုရင္ မိမိကို လိုသလို အသံုးခ်ႏိုင္တယ္လို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ကမၻာသိ ေျပာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ သမၼတ အိမ္ေတာ္က သူ႔ကို ဖိတ္ၾကားၿပီး ေတြ႕ဆံုခဲ့ပါ တယ္။ ဒီျဖစ္ရပ္ဟာ ျမန္မာ့ အာဏာရွင္စနစ္ရဲ႕ ႏွင္းခဲေပ်ာ္ခ်ိန္ ျဖစ္ၿပီး အမ်ိဳးသား ျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရးအတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ထြန္းကား လာခဲ့ပါတယ္။ အရင္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ နဲ႔ NLDဟာ တပ္မေတာ္ အစိုးရနဲ႔ ထိပ္တိုက္လိုလို ရင္ဆိုင္ခဲ့ရတာ ၂၅ႏွစ္နီးပါး ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒီႏွစ္ကာလေတြ အတြင္း လူထုေထာက္ခံတဲ့ ႏိုင္ငံေရး ပလက္ေဖာင္းကို အႀကိမ္ႀကိမ္ ဖ်က္ဆီးခံခဲ့ရတဲ့အတြက္ NLDပါတီ ခ်ည့္နဲ႔ခဲ့ရသလို ေခ်မႈန္းခဲ့တဲ့ န၀တ အစိုးရကလည္း ကမၻာေပၚမွာ ကမၻာေက်ာ္ လူမိုက္ႀကီးေတြ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီႏိုင္ငံေရး ပံုစံခြက္ထဲမွာ လူထုနဲ႔တိုင္းျပည္သာ နစ္နာခဲ့ရၿပီး ႏွစ္ဖက္လံုးက ကစားကြက္ ပံုစံေျပာင္းဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ပံုေပၚပါတယ္။ ဒီလိုဆံုးျဖတ္ခဲ့ေပမဲ့လည္း ဘယ္ဘက္ကမွ အဆံုး႐ံႈးခံမယ္လို႔ ေတြးထားခဲ့ပံု မေပၚပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္လည္း သံုးႏွစ္နီးပါးကာလ အတြင္းမွာ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး ဒီမိုကေရစီ အတိုက္အခံ အင္အားစုမ်ားအနက္ အာဏာရပါတီ၊ အာဏာရ အစိုးရၾကားမွာ ႏိုင္ငံေရး အရ ထိပ္တိုက္ေတြ႕ဆံုမႈ ျပန္လည္ ေပၚေပါက္လာရတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီျဖစ္စဥ္ေတြထဲမွာ လူမ်ိဳးေရး ပဋိပကၡကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး အမ်ိဳးသားေရး ၀ါဒီေတြကလည္း အင္အား ေကာင္းလာပါတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ စည္း႐ံုးေရး လက္နက္ဟာ ဘာသာေရး ျဖစ္လာၿပီး အေျခခံ လူထုကေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ စည္း႐ံုးမႈေတြကို အသည္းခိုက္ ေနၾကပါတယ္။ အံ့ၾသစရာ ေကာင္းတာက အာဏာရ ပါတီက အစပ်ိဳးလုပ္လာတဲ့ ၅၉(စ) မျပင္ေရး ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ပြဲေတြမွာ အမ်ိဳးဘာသာ သာသနာကို ကာကြယ္မယ့္ သူေတြနဲ႔ ေရာယွက္လာျခင္းပါပဲ။ အမ်ိဳးသားေရး ၀ါဒီေတြရဲ႕ ႏိုင္ငံေရး ရည္မွန္းခ်က္ထဲမွာလည္း ၅၉(စ) မျပင္ေရး ပါေနလို႔ အာဏာရ ပါတီရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္နဲ႔ တစ္ထပ္တည္း ျဖစ္ေနပါတယ္။ လက္ရွိ အေျခအေနကို သံုးသပ္ ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုနဲ႔ အရပ္ဖက္ အဖြဲ႕စည္းေတြက တစ္သံတည္းထြက္ၿပီး အမ်ိဳးသားေရး ၀ါဒီေတြနဲ႔ အာဏာရ ပါတီက တစ္သံတည္း ထြက္ေနပါတယ္။ ဒီအင္အားစု ႏွစ္ခုအနက္ ျပည္သူက ဘယ္သူ႔ကို အသာေပးမလဲ ဆိုတာ ၂၀၁၄ ၾကားျဖတ္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အေျဖေပၚမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္လို႔ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရး ျပည္သူက အင္တိုက္အားတိုက္ မဲေပးခဲ့ရင္လည္း တပ္မေတာ္ရဲ႕ တိုင္းျပည္အေပၚ ေစတနာထားရွိမႈ မရွိမႈဟာ အဓိက က်လာပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီလို မဟုတ္ဘဲ အမ်ိဳးသားေရး ၀ါဒီေတြကို ေထာက္ခံခဲ့ရင္ေတာ့ အနာဂတ္ ဒီမိုကေရစီ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရးဟာ ခန္႔မွန္းရခက္တဲ့ အေနအထား တစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။
လြန္ခဲ့တဲ့ ၂၅ႏွစ္ကလည္း ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုေတြဟာ ၾကားျဖတ္အစိုးရ ဖြဲ႕စည္းေရးကို ေတာင္းဆိုခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ထပ္ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲ အႏိုင္ရ ကိုယ္စားလွယ္ေတြကို အသိအမွတ္ ျပဳဖို႔နဲ႔ အာဏာအပ္ႏွင္းဖို႔ ေတာင္းဆိုခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ကလည္း မေပးရင္ ဘာလုပ္မလဲဆိုတဲ့ Plan B မရွိခဲ့ပါဘူး။ အခုလည္း ႏိုင္ငံေရး အားၿပိဳင္မႈ တစ္ရပ္အျဖစ္ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရးကို အားေကာင္းေမာင္းသန္နဲ႔ တာထြက္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီေတာင္းဆိုခ်က္ကို လိုက္ေလ်ာႏိုင္တဲ့ Playerေတြ ဘာဆက္လုပ္မလဲဆိုတာ စိတ္၀င္စားဖို႔ ေကာင္းသလို ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုေတြ ေတာင္းဆိုေနတဲ့ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရး အခ်က္ကို မရခဲ့ရင္ ဘာဆက္လုပ္မလဲဆိုတဲ့ Plan Bဟာလည္း မဟာဗ်ဴဟာအရ အေရးႀကီးလာၿပီလို႔ သံုးသပ္ခ်င္ပါတယ္။
Writer - ေဇာ္သက္ေထြး
http://www.dawnmanhon.com
0 comments