''သစ္ခြခူးၿပီး သူငယ္ခ်င္း ေတြနဲ႔ ရြာျပန္လာတယ္။ ဝုန္းခနဲဆို တာၾကားလိုက္တယ္။ သတိဝင္ လာေတာ့ ငါ့ေျခတစ္ဖက္ မရွိေတာ့ ဘူး''ဟု ဒူးေခါင္းအရင္းမွ ျပတ္ သြားသည့္ေျခေထာက္ကို သူစိမ္း လူမ်ား ျမင္မည္စုိးသည့္အတြက္ ပုဆိုးျဖင့္မသိမသာဖုံးရင္း တိုးတိုး ေလးေျပာသည္။ ကခ်င္ စကားသံ ဝဲဝဲျဖင့္ ဘရန္ဆုိင္းက သူ႕ဘဝ ဇာတ္ေၾကာင္းကို တုံးတိတိေျပာ သည္။ သူေနသည့္ေနရာက ဝိုင္း ေမာ္ၿမိဳ႕အနီးရွိ မိုင္းလားဒုကၡသည္ စခန္းတြင္ ျဖစ္သည္။
နယ္ေျမတစ္ခုအတြင္း လက္ နက္ကိုင္ထားသည့္ စစ္တပ္ႏွစ္ခု နီးနီးကပ္ကပ္တပ္စြဲထားသည္မွာ ျငိမ္းခ်မ္းသည့္အခါတြင္ မေထာင္း သာလွေသာ္လည္း တစ္ဖက္ႏွင့္ တစ္ဖက္ မေက်လည္သည့္အခါ တြင္ သာမန္ျပည္သူမ်ားအတြက္ အႏၲရာယ္မ်ားလွသည္မွာ အထင္ အရွားျဖစ္သည္။
''ႏွစ္ဖက္အတြင္း သတ္သတ္ မွတ္မွတ္ အသိအမွတ္ျပဳထားတဲ့ ထိန္းခ်ဳပ္နယ္ေျမဆိုတာ က်ယ္ က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ မရွိေသးတဲ့အတြက္ ႏွစ္ဖက္တပ္လႈပ္ရွားမႈေတြ လုပ္တဲ့ အခါမွာ ထိေတြ႕မႈမ်ား ျဖစ္ၾကရ ပါတယ္''ဟု ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီး ဦးေအာင္မင္းက ယခုလ၁၃ရက္ က ျမစ္ႀကီးနားၿမိဳ႕ မေနာကြင္း၌ ျပဳလုပ္သည့္ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြး ပဲြတြင္ ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ယင္း အခ်က္မ်ား မည္သုိ႔မည္ပုံ ေျပလည္ ေအာင္ ေျဖရွင္းၾကမည္နည္းဆိုသည္ မွာ ေစာင့္ၾကည့္ရဦးမည့္ လုပ္ငန္း စဥ္တစ္ခုသာျဖစ္သည္။ ထုိ႔အတူ ပင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲမ်ား မည္မွ်ထိၾကာျမင့္မည္လဲ...အၾကိမ္ ေရမည္မွ်ေလာက္ လုပ္ၾကဦးမလဲ ... ငါတို႔တစ္သက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲေတြ လုပ္လို႔ၿပီးၾကဦး မွာလား ဆိုသည္မ်ားမွာလည္း ကခ်င္ျပည္နယ္တြင္းရွိ တိုင္းရင္းသားမ်ားေမးခ်င္ေနၾကသည့္ ေမးခြန္း မ်ားလည္းျဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္လည္း စစ္ပြဲမ်ား ေၾကာင့္ အသက္ေဘး လြတ္ရာေျပး ၾကရင္း သားတစ္ကြဲ၊ မယား တစ္ကြဲႏွင့္ မိသားစု ဖ႐ိုဖရဲျဖစ္ၾက သူမ်ား၊ ေတာင္ယာအလုပ္ကိုသာ ျမတ္ႏုိးေသာ္လည္း လက္ရွိအေျခ အေနအရ မည္သည့္အလုပ္မွ မလုပ္ ႏုိင္ဘဲ သူမ်ားေထာက္ပံ့သည္ကို သာ မဝေရစာထုိင္စားရင္း မိမိ ရပ္ရြာျပန္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ေနသည့္ ဒုကၡသည္မ်ားကေတာ့ အလြန္ စိတ္ဝင္စားၾကပါသည္။ ဟုတ္ပါ သည္။ သူတို႔ အိမ္ျပန္ခ်င္လွပါ ၿပီ။ ဘုိးေဘးစဥ္ဆက္ ေပါင္းသင္း လာခဲ့ေသာ အရင္းအခ်ာ ေဆြမ်ဳိး မ်ားရွိရာ လူမႈအသိုက္အဝန္းတြင္ ေပ်ာ္ေမြ႕တတ္ၾကသည့္ တိုင္းရင္း သားမ်ားအဖို႔ မိမိတို႔ႏွင့္ မသိကြၽမ္း မရင္းႏွီးေသာေနရာ ေဒသအႏွံ႔ အျပားမွ ဒုကၡသည္မ်ားႏွင့္ နီးနီး ကပ္ကပ္ ေနထုိင္ရသည္မွာ စိတ္က်ဥ္း က်ပ္မႈကို ခံစားေနၾကရသည္။ အလ်ား၁ဝေပ အနံ၁၈ေပႏွင့္ အျမင့္ ၁ဝေပသာရွိသည့္ အခန္းေလးမ်ား ဆယ္ခန္းဖြဲ႕ထားၿပီး မိသားစု ၁ဝ စု တိတိ စုေပါင္းေနထုိင္ရသည့္ လြန္စြာက်ဥ္းေျမာင္းလွသည့္ တဲတန္း လ်ားမ်ားတြင္ ေနထုိင္ေနရသည္မွာ ေခတၱခဏဆိုလွ်င္ ျပႆနာမရွိလွ ေသာ္လည္း ႏွစ္ကာလ ၾကာျမင့္ လာသည့္အခါတြင္ေတာ့ တို႔ တစ္ သက္လုံး က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ လြတ္ လြတ္လပ္လပ္ေနထုိင္လာခဲ့ၾကသည့္ အိုးအိမ္လယ္ယာ၊ ေတာေတာင္၊ ေခ်ာင္းေျမာင္းတို႔ကို အလြန္အမင္း ျပန္ခ်င္ေနၾကၿပီ ျဖစ္သည္။ တိုက္ ပဲြလြတ္ရာေျပးရင္း စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး၊ အိမ္ေထာင္ေရးမ်ား ၿပိဳကြဲသြားရသည့္ အခ်ဳိ႕သူမ်ားအဖို႔ စိတ္ဓာတ္က်ဆင္းလာၾကၿပီျဖစ္ၿပီး စိတ္ကေယာက္ကယက္ျဖစ္သူက ျဖစ္ကာ တခ်ဳိ႕ေသာ သက္ႀကီးရြယ္ အိုမ်ားဆိုလွ်င္ အိမ္လြမ္းစိတ္ျဖင့္ ပင္ ဘဝတစ္ပါးသို႔ ကူးေျပာင္း သြားၾကရၿပီ ျဖစ္သည္။ ထုိ႔အတူ ပင္ သားပ်ိဳသမီးပ်ဳိမ်ား အေနၾကာ သည့္အခါ ျဖစ္တတ္သည့္ လူမႈ ျပႆနာမ်ားလည္း ကင္းလြတ္ခ်င္ ၾကၿပီျဖစ္သည္။
မိမိတို႔ မိုင္းလားဒုကၡသည္ စခန္းတြင္ ျမစ္ႀကီးနား၊ ဝိုင္းေမာ္၊ ဆဒုံး၊ ခ်ီဖြယ္၊ အင္ဂ်န္းယန္၊ ေတာ့ဖုန္းယန္ စသည့္ၿမိဳ႕နယ္မ်ားမွ မလန္းယန္၊ ကဇူး၊ နန္ေဇာ္ယန္၊ ဒဘတ္ယန္၊ အင္ဝမ္ေကာ္စသည့္ တိုက္ပြဲမ်ားျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ တိုက္ပြဲ မ်ား ျဖစ္ပြားရာေနရာမ်ားရွိ ေက်း ရြာမ်ား၊ လမ္းေၾကာင္းမလြတ္သည့္ ေက်းရြာ၂၁ရြာမွ ဒုကၡသည္ ၂ဝဝဝ ေက်ာ္ (၂ဝ၂၈ဦး) မွီခိုလ်က္ရွိသည္။ ၂ဝ၁၂ခုႏွစ္ ဇြန္လ ၁၃ရက္ မွစ၍ ဒုကၡသည္စခန္းဖြင့္လွစ္ထားခဲ့ျခင္း ျဖစ္ၿပီး ယခုႏွစ္ ဇြန္ဆိုလွ်င္ ႏွစ္ႏွစ္ျပည့္ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း၊ အေန ၾကာလာသည္ႏွင့္အမွ် စခန္းတြင္း လူမႈျပႆနာမ်ားလည္း ၾကံဳေတြ႕ လာရေသာေၾကာင့္ အတတ္ႏုိင္ ဆုံးစည္းကမ္းတင္းက်ပ္ကာ ကိုင္ တြယ္ေနရသည္ဟု ယင္းဒုကၡသည္ စခန္းတာဝန္ခံက ျပည္ေထာင္စု ေန႔စဥ္သုိ႔ ေျပာသည္။
''သူတို႔ေတြ စိတ္ဓာတ္က်ေန ၾကၿပီ''ဟု ဒုကၡသည္မ်ားကို ၫႊန္ ျပရင္း ¤င္းက သုံးသပ္သည္။
ျမစ္ႀကီးနား၊ ဝိုင္းေမာ္၊ မိုးညႇင္း စသည့္နယ္ေျမမ်ားတြင္ ဒုကၡသည္ စခန္းမ်ား အသီးသီးဖြင့္လွစ္ထား ၿပီး ေကဘီစီ (ကခ်င္ႏွစ္ျခင္းခရစ္ ယာန္အဖြဲ႕ခ်ဳပ္) ႀကီးၾကပ္သည့္ ဒုကၡသည္စခန္းမ်ား အေရအတြက္ မွာ ၇ဝေက်ာ္ရွိသည္။ ထုိ႔အတူပင္ စစ္ေဘးလြတ္ရာေဒသမ်ားရွိ ဘုန္း ႀကီးေက်ာင္းမ်ားတြင္ ေခတၱခဏ ဝင္ေရာက္တည္းခိုရင္းႏွင့္ တိုက္ပြဲ မ်ားမၿပီးဆုံးေသးသည့္အတြက္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမ်ားတြင္ ေနထိုင္ ရင္း ယခုအခ်ိန္ထိ ေနရပ္မျပန္ႏုိင္ ေသးသည့္ ဒုကၡသည္မ်ားမွာလည္း ဒုနဲ႔ေဒးျဖစ္သည္။
''အဲဒီတုန္းက ငါ့ဆီဒုကၡသည္ ေတြ ညႀကီးမင္းႀကီးေရာက္လာၿပီး သူတု႔ိရြာေတြမွာ တိုက္ပြဲေတြျဖစ္ ေနလို႔ ေခတၱတည္းခ်င္ပါတယ္လို႔ လာေျပာတာနဲ႔ ငါလဲ တည္းကြာလို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ ေက်ာင္းက ဓမၼာ ႐ုံမွာ အစပိုင္းေတာ့ လူသုံးေလး ဆယ္ တည္းၾကတာေပါ့။ ေနာက္ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ မ်ားလာေတာ့ ေက်ာင္းေျမကြက္လပ္မွာ ေနၾက ရတယ္။ ဘုန္းႀကီးတစ္ပါးတည္း မႏုိင္ေတာ့ဘူးေလ။ ေနာက္ပိုင္း ေတာ့ အဖြဲ႕အစည္းေတြ လာလွဴၾက ရင္းနဲ႔ အခုေတာ့ တန္းလ်ားေလး ေတြ ထိုးေနၾကပါတယ္။ ခဏဆို ၿပီး လက္ခံလိုက္တာ အခု သုံးႏွစ္ ေက်ာ္သြားၿပီေလ။ ဘယ္ေတာ့ ကိုယ့္ရပ္ရြာကို ျပန္ႏုိင္ၾကမလဲဆိုတာ မသိေသးဘူး''ဟု ဝိုင္းေမာ္ၿမိဳ႕နယ္ သာဂရသရက္ေတာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း ေက်ာင္းထုိင္ဆရာေတာ္ ဦးေကာ သလႅက မိန္႔ၾကားသည္။
သာဂရသရက္ေတာေက်ာင္း တိုက္တြင္ ၂ဝ၁၁ခုႏွစ္ ဇြန္လပုိင္းမွ စတင္ကာ ဒုကၡသည္စခန္း ဖြင့္ လွစ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး လက္ရွိအခ်ိန္ တြင္ ဒုကၡသည္ဦးေရ ငါးရာေက်ာ္ (၅၅၂)ဦး ေနထုိင္လ်က္ရွိၿပီး အမ်ား စုမွာ ရွမ္းဗမာတိုင္းရင္းသားမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ေျခလက္အစုံအလင္ ရွိေသာ၊ ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းမ်ား ရွိေသာ မိသားစုမ်ားပင္ ဒုကၡသည္ စခန္းမ်ားတြင္ ဘဝကို ခက္ခက္ခဲခဲ ရပ္တည္ေနၾကရသည္။ ၿငိမ္းခ်မ္း ေရး ေဆြးေႏြးပြဲမ်ား၏အသံကို နားစြင့္ရင္း ဘယ္အခ်ိန္မွာ အပစ္ အခတ္ရပ္စဲေရးလက္မွတ္ထုိးၾက မွာလဲ၊ ဘယ္အခ်ိန္မွာ တိုက္ပြဲေတြ ရပ္ၿပီး ငါတို႔ေဒသေတြ ေအးခ်မ္း မွာလဲဟု ေမးခြန္းမ်ား ေမးၾကရင္း ေနရပ္ျပန္ၾကမည့္အခ်ိန္ကို ေမွ်ာ္ လင့္ႀကီးစြာ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနရင္းႏွင့္ပင္ ဘဝအေမာကို ေက်ာ္ျဖတ္ေနၾက ရသည္မွာ သုံးႏွစ္တာကာလအတြင္း သို႔ ခ်င္းနင္းဝင္ေရာက္လာၿပီျဖစ္ သည္။ သို႔ေသာ္လည္း လက္ရွိ အေျခအေနအရေတာ့ ဒုကၡသည္တို႔ ေနရပ္ျပန္ႏုိင္ရန္ မလြယ္ကူလွေသး။
''ရန္ကုန္မွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးေတာ့ အခုလာမယ့္ ၾသဂုတ္လမွာ တစ္ႏုိင္ငံလုံး အပစ္ အခတ္ရပ္စဲေရး စာခ်ဳပ္လက္မွတ္ ထုိးဖို႔ တိုင္းရင္းသားေတြဘက္က ဆႏၵရွိတယ္။ အခုတိုက္ပြဲေတြျဖစ္ ေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္ေတြ အရွိန္ေႏွးသြားတယ္။ လက္မွတ္ ထုိးပြဲေတြ ေႏွာင့္ေႏွးေနတာ ဘာ ျဖစ္လို႔လဲဆိုရင္ အဓိကကေတာ့ ယုံၾကည္မႈမရွိလို႔ပါပဲ။ ေနာက္ တစ္ခ်က္ကေတာ့ လက္မွတ္ေရး ထုိးေရးအေပၚမွာ အေျခခံယူဆ ခ်က္ေတြကို အခုခ်ိန္ထိ ညႇိႏႈိင္း ေနတုန္းပဲ။ ဥပမာ တိုင္းရင္းသားေတြ ဘက္က ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု လို႔ ေတာင္းဆိုတယ္။ သမၼတဘက္ က ဖက္ဒရယ္စနစ္ကို အေျခခံ ေသာလို႔ သုံးတယ္။ ဒါမ်ဳိး အေျခ ခံအယူအဆေတြ ေဝါဟာရေတြ အေပၚမွာ ညႇိႏႈိင္းေနဆဲျဖစ္လို႔ အခ်ိန္ၾကာရတာပါ''ဟု ေကအိုင္ ေအ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ဂြမ္ေမာ္က ျမစ္ႀကီး နားၿမိဳ႕တြင္ ျပဳလုပ္သည့္သတင္း စာရွင္းလင္းပြဲတြင္ မီဒီယာမ်ား၏ ေမးျမန္းမႈကို ေျဖၾကားထားသည္။
''အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး လက္ မွတ္ေရးထုိးတယ္ဆိုတာနဲ႔ တိုက္ပြဲ ေတြက အလိုလိုရပ္သြားမွာ မဟုတ္ ပါဘူး။ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး ခုိင္ခံ့ ဖို႔ လုပ္ရမယ့္အခ်က္ေတြ အမ်ား ႀကီး က်န္ေသးတယ္။ တစ္ဖက္က ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္တာကို တစ္ ဖက္က အခြင့္ေကာင္းယူမလား ဆိုတဲ့ စုိးရိမ္ပူပန္မႈက အစုိးရနဲ႔ ေကအိုင္ေအႏွစ္ဖက္စလုံးမွာ ရွိပါ တယ္''ဟု ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီး ဦးေအာင္မင္းက ေဆြးေႏြးပြဲတြင္ ေျပာၾကားထားသည္။ ကခ်င္ တိုင္းရင္သားေလး ဘရန္ဆိုင္း အတြက္ေတာ့ တိုက္ပြဲမ်ားကိုလည္း နားမလည္ပါ။
ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲမ်ား ကိုလည္း စိတ္မဝင္စားရွာပါ။ သူ႕ အေနျဖင့္ေတာ့ အိမ္ကုိသာ ျပန္ခ်င္ ပါသည္။ ရြာတြင္ေနရသည့္ အခ်ိန္ ေလးကို သူအလြန္တမ္းတသည္။
ေနရပ္ျပန္ခ်င္သည့္ ဒုကၡသည္ မ်ား ေဘးကင္းလုံျခံဳေရးအတြက္ ေကအိုင္အိုအေနျဖင့္ တစ္စုံတစ္ရာ ေသာ အာမခံခ်က္ေပးႏုိင္မည္လား ဟု ျပည္ေထာင္စုေန႔စဥ္မွ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ဂြမ္ေမာ္အား ေမးျမန္းခဲ့ရာ အာမခံ ခ်က္ဆိုသည္မွာ မိမိတို႔တစ္ဖက္ တည္းေပး၍ မရေၾကာင္း၊ အစိုးရ ႏွင့္ ေကအိုင္အုိႏွစ္ဖက္စလုံးက ေပးမွ ျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္း၊ မိမိတို႔အေန ျဖင့္ ေနရာေလးေနရာကို စမ္းသပ္ ၾကည့္ရန္အတြက္ အစိုးရႏွင့္ ညႇိႏႈိင္း ထားေသာ္လည္း ယခုအခ်ိန္ထိ လက္ေတြ႕အေကာင္အထည္ မေဖာ္ ႏုိင္ေသးေၾကာင္း၊ သုိ႔ေသာ္လည္း ဒုကၡသည္မ်ား မိမိေနရပ္ကို အျမန္ ဆုံးျပန္ႏုိင္ေရးအတြက္ လုပ္ေဆာင္ သြားရန္ ႏွစ္ဖက္စလုံးရည္ရြယ္ ထားေၾကာင္း ¤င္းကေျပာသည္။
ကခ်င္ျပည္နယ္အတြင္းရွိ ဒုကၡ သည္စခန္းမ်ားအတြက္ ႏုိင္ငံတကာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားကလည္း ႏွစ္စဥ္ ေဒၚလာသန္းေပါင္းမ်ားစြာ ကုန္က် ခံကာ လုပ္ေဆာင္ေပးလ်က္ရွိေသာ္ လည္း ဒုကၡသည္ဦးေရမ်ားလြန္း သည့္အတြက္ ထိေရာက္မႈနည္းပါး ပါသည္။ ထုိ႔အတူပင္ ျပည္တြင္းရွိ အင္အားႀကီးပါတီႀကီးမ်ား၊ ျပည္ သူအမ်ား အားကိုးသည့္ ပုဂၢိဳလ္ မ်ားကလည္း လတ္တေလာတြင္ ကခ်င္ျပည္နယ္အေရးထက္ ပုဒ္မ ျပင္ဖုိ႔၊ မျပင္ဖို႔ကိုသာ ေလာေဆာ္ ေနၾကသည့္အတြက္ ေဒသခံတိုင္း ရင္းသားမ်ားဘက္မွ ေဝဖန္မႈမ်ား ျပဳလုပ္လ်က္ရွိသည္။ ေဒၚေအာင္ ဆန္းစုၾကည္ကဲ့သုိ႔ ႏုိင္ငံေရးၾသဇာ ႀကီးမားသည့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ားဝင္ေရာက္ လာလွ်င္ အေျဖရွာရခက္သည့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္မ်ား ယခု ထက္ ပိုမိုလ်င္ျမန္ႏိုင္မည္ဟု တုိင္း ရင္းသားမ်ားက ေမွ်ာ္လင့္လ်က္ ရွိေနၾကသည္ကိုလည္း ေတြ႕ျမင္ရ သည္။ မိမိတို႔အေနျဖင့္ ေဒၚေအာင္ ဆန္းစုၾကည္ကဲ့သုိ႔ ပုဂၢိဳလ္မ်ားကို ဖိတ္ေခၚသြားရန္အစီအစဥ္ရွိေၾကာင္း၊ ယခုလုပ္ေဆာင္ေနသည့္ ၿဃဃႊ (တစ္ႏုိင္ငံလုံး အပစ္အခတ္ ရပ္စဲ ေရးဆိုင္ရာ ညႇိႏႈိင္းေရးေကာ္မတီ အဖြဲ႕ဝင္မ်ား)မွာ ညႇိႏႈိင္းေရး အဖြဲ႕ ျဖစ္ၿပီး ယင္းအဆင့္ေက်ာ္သြားလွ်င္ ဖိတ္ေခၚသြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ဗုိလ္ခ်ဳပ္ဂြမ္ေမာ္က ျပည္ေထာင္စု ေန႔စဥ္သုိ႔ ေျပာၾကားသည္။
မည္သုိ႔ပင္ဆိုေစကာမူ ႏွစ္ဖက္ ေသာေခါင္းေဆာင္မ်ား ကင္မရာ မီးေရာင္တဖ်ပ္ဖ်ပ္ေအာက္တြင္ ျပံဳးခ်ိဳေသာမ်က္ႏွာမ်ားျဖင့္ အားရ ပါးရ လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ေကာင္း ေနၾကဆဲ၊ ေခတ္အဆက္ဆက္ ျပဳ လုပ္ခဲ့ေသာ ေဆြးေႏြးပြဲမ်ားတြင္ ႏွစ္ဖက္စုံညီ လက္မွတ္ေရးထုိးထား ေသာ္လည္း ႏွစ္ဖက္လုံးကအေကာင္ အထည္မေဖာ္ျဖစ္ေသးသည့္ သေဘာ တူညီခ်က္မ်ား၊ အယူအဆမ်ား အျပန္အလွန္အျငင္းပြားေကာင္း ေနၾကဆဲ၊ ေအာက္ေျခစစ္သားမ်ား တစ္ဖက္ႏွင့္တစ္ဖက္အျပန္အလွန္ တိုက္ခုိက္ေနၾကဆဲ အခ်ိန္တြင္ ေတာ့ သစ္ခြခူးအျပန္ လူငယ္ဘဝ တြင္ ေျခတစ္ဖက္ျပတ္သြားရွာသည့္ ကခ်င္တိုင္းရင္းသားေလး ဘရန္ ဆိုင္း မဲ႔ျပံဳးျပံဳးေနပါသည္။ ခ်ိဳင္း ေထာက္ေလးေထာ့နင္း ေထာ့နင္း ျဖင့္ ကယ္ကူရာမဲ႔ဘဝတြင္ တစ္ဦး တည္းေလွ်ာက္လွမ္းေနရင္း အိမ္ျပန္ ခ်ိန္ကို ငံ့လင့္ေနရင္းသာ...
http://www.oppositeyes.info
စိုးၾကီး
0 comments