မိုးသံ ေလသံေတြနဲ႔ အတူ ေက်ာင္းေတြဖြင့္ေတာ့မည္။ ငယ္ငယ္တုန္းက ေက်ာင္းတက္ရ မည္ကို အလြန္ေပ်ာ္သည္။ ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေက်ာင္းေနအရြယ္ကေလး ဘဝသည္ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္း တာကိုေတာ့အမွတ္တရရွိလွသည္။
အခုေတာ့ ေက်ာင္းသားဘဝ မဟုတ္ေပမယ့္ ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ မကင္းလြတ္ေသး။ တူေတြ တူမ ေတြက ငါးတန္း၊ ေျခာက္တန္း ေက်ာင္းသားအရြယ္ေတြျဖစ္ေနလုိ႔ ေလ။
''သူငယ္တန္းကုိ က်ဴရွင္ထား ရတယ္''ဟု လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ တစ္ဦးက ေျပာလာသည္။ သူ႔ ကေလးက ဒီႏွစ္သူငယ္တန္း စ တက္ရမည္။ အဲဒီအတြက္ အတန္း ပိုင္ဆီမွာ က်ဴရွင္ထားရမည္။ အဆန္းမဟုတ္ပါ။ မူႀကိဳေတာင္ က်ဴရွင္ထားရတယ္လုိ႔ ၾကားဖူး သည္။ဘယ္လိုေခတ္ႀကီးပါလဲကြယ္ ႐ုိ႕လုိ႔သာ ဆိုလုိက္ခ်င္ေတာ့သည္။
က်ဴရွင္၊ ဂိုက္၊ စာက်က္ဝိုင္း စတဲ့အသံုးအႏႈန္းေတြသည္ ျမန္မာ့ ပညာေရးေလာကတြင္ ေခတ္စား ေနသည္မွာ ဆယ္စုႏွစ္ ႏွစ္ခုနီးပါး ၾကာခဲ့ၿပီ။ မိဘေတြမွာလဲ အဲဒီအရာ ေတြကို မႏွစ္သက္ေပမယ့္ သား သမီးအတြက္ဆိုၿပီး မ်က္စိမွိတ္ ထားေနၾကရသည္။
ေက်ာင္းမွန္မွန္တက္စာမခက္ မဟုတ္ေတာ့။ က်ဴရွင္မွန္မွန္တက္ စာမခက္ ျဖစ္လာသည္။ က်ဴရွင္ ဆုိသည္မွာလဲ အျပင္ဆရာ ဆရာမ ေတြသင္သည့္က်ဴရွင္ထက္ေက်ာင္း က ဆရာ ဆရာမေတြသင္တဲ့ က်ဴရွင္ကို အဓိကယူေနၾကရ သည္။ ဒီေတာ့ ကေလးေတြမွာ ေက်ာင္း၊ ေက်ာင္းက်ဴရွင္၊ အျပင္ က်ဴရွင္ဆုိၿပီးသင္ၾကားေရးေပါင္းစံု ကို ရင္ဆုိင္ႀကံဳေတြ႕ရေတာ့သည္။
ပညာေရးအတြက္ ကုန္က်ေန ရတာေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး တစ္ ေလာကပဲ တကၠစီေမာင္းသမား တစ္ဦးက ေျပာျပခဲ့သည္။
''သားႏွစ္ေယာက္မွာ တစ္ ေယာက္က ဂ်ီတီစီတက္ေနတယ္။ BE ဝင္ေအာင္ ႀကိဳးစားဖို႔ ေျပာေန ရတယ္။ အငယ္ေကာင္ကေတာ့ ကိုးတန္း။ က်ဴရွင္စရိတ္ေတြကလဲ မနည္းဘူး။ ဆယ္တန္းကို ႐ိုး႐ိုး က်ဴရွင္ဝိုင္းက တစ္လတစ္သိန္း တဲ့။ ဒါေတာင္ ဂိုက္မပါေသးဘူး။ ေနာက္ႏွစ္ သူ႔အတြက္ လုပ္ေပးရ ဦးမယ္။ တစ္လ တစ္လေတာ့ ရင္ ေမာရဦးမွာေပါ့'တဲ့။
ေယာင္ဝါးဝါးပညာေရးအၾကား ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ တစ္စံုတစ္ရာနဲ႔ ကုန္က်ေနရသည့္ သာမန္မိဘေတြ ရဲ႕ ပူပန္မႈတစ္ခုကို အထင္သား ေတြ႕ျမင္ရသည္။
တတ္ႏုိင္သူေတြအဖို႔ ႏုိင္ငံျခား ေက်ာင္း၊ ကုိယ္ပုိင္ေက်ာင္းေတြကို အားကိုးႏုိင္ေပမယ့္ ကေလးအနာ ဂတ္က ေဝဝါးေနဆဲျဖစ္သည္။
မူလတန္းေက်ာင္းသား တစ္ ေယာက္ကို ဗလာစာအုပ္ ေျခာက္ အုပ္၊ ေငြက်ပ္တစ္ေထာင္ျပန္လည္ ေထာက္ပ့ံၿပီး အခမဲ့ပညာေရးစနစ္ ကို အစိုးရက အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေနသည္။ လက္ေတြ႔တြင္ တကယ္အသံုးဝင္မဝင္က ေက်ာင္း သား မိဘေတြ အသိဆံုးသာ။
ေဖ့ဘုတ္မွာဖတ္လုိက္ရတဲ့ စာ ေလးတစ္ခု။ အတိအက် အျပည့္ အစံုကို မမွတ္မိေပမယ့္ သိသ ေလာက္ ျပန္ေျပာရရင္ ႏုိင္ငံတစ္ခု မွာ အားကစားက႑ယိုယြင္းရင္ ျပန္ျပင္ဖုိ႔ ဆယ္ႏွစ္ၾကာသည္။
စီးပြားေရးက႑ယုိယြင္းရင္ျပန္ျပင္ ဖို႔ ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ၾကာသည္။ပညာေရး က႑ ယုိယြင္းသြားလွ်င္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ အဖတ္ဆယ္လုိ႔ မရေတာ့။
အလြတ္မွတ္အလြတ္က်က္ပံုစံ ခြက္ထဲကေန ႐ုန္းထြက္ၿပီး ကုိယ္ ပုိင္စဥ္းစားÓဏ္အားကိုးမႈပံုစံကို အေလးေပးခ်င္ေပမယ့္ ေျဖဆိုမႈ ရ မွတ္ေတြက အလြတ္က်က္အလြတ္ မွတ္ဘက္ကို အားသာေနခဲ့သည္။
ပိုက္ဆံေတြ အကုန္အက်ခံ ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ရသည့္ ပညာေရး တစ္ခုသည္ အလြတ္က်က္အလြတ္ မွတ္ပံုစံခြက္ထဲ အတင္းထိုးသြင္းခံ ေနရသည္။
ယခုအခါတြင္ ျပည္သူ႔နီတိ၊ ယဥ္ေက်းလိမၼာစတာေတြကိုဘာသာ ရပ္တစ္ခုနဲ႔ သင္ၾကားေနၾကသည္။ ရည္ရြယ္ခ်က္ေကာင္းေသာ္လည္း ကေလးေတြကထံုးစံအတုိင္းအလြတ္ က်က္ၾကသည္။တကယ္လက္ေတြ႕ အသံုးခ်ဖို႔ကုိ မနည္းေျပာယူၾကရ ေတာ့သည္။
ပညာေရးစနစ္ ပ်က္ယြင္းျခင္း အတြက္ အမ်ဳိးမ်ဳိးအျပစ္ဖို႔ၾက သည္။ အစိုးရမေကာင္းလုိ႔၊ စီးပြား ေရးမေကာင္းလုိ႔၊ ဆရာဆရာမေတြ မေကာင္းလုိ႔၊ သင္႐ိုးညႊန္တမ္းမ ေကာင္းလုိ႔၊ ...လုိ႔ ...အမ်ဳိးမ်ဳိး ပါပဲ။ မွန္လည္းမွန္သည္။ ပညာ ေရးနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ ျပဳျပင္ေျပာင္း လဲရမည့္အရာေတြက တစ္ပံုတစ္ ပင္။ မ်ားလြန္းလုိ႔ ဘယ္ကစရမွန္း ေတာင္မသိေတာ့။ စမ္းတဝါးဝါး ျဖစ္ေနသည္။
ပညာေရး ေဝးသည္မရွိ ဆုိ သည္။ သင္ရင္းနဲ႔ ေဝးသြားေသာ ပညာေရးကိုမူ ျမန္ျမန္ကုစားဖုိ႔ ေတာ့ လုိၿပီ။
မိဘတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ကိုယ့္ သား ကိုယ့္သမီး အတန္းထဲတြင္ ထူးခြၽန္ေစခ်င္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ အခုလိုပံုစံမ်ဳိးျဖင့္ အဆင့္ေတြ ရရွိ လာတာကိုလဲ လိုခ်င္ၾကျပန္သည္။ကိုယ္ပိုင္အေတြးအေခၚျဖင့္ ႀကိဳး စားႀကီးျပင္းလာမႈကို အားေပးႏုိင္ ေသာ မိဘဦးေရမွာ လက္ခ်ဳိးေရ တြက္လုိ႔ရႏုိင္ပါသည္။ အျပစ္မဆို သာ။ မိဘဆိုသည္မွာ သားသမီး ကို အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေစခ်င္ၾက သည္သာ။
တစ္ခဏတာအတြက္အေကာင္း ဆံုးမဟုတ္ဘဲ ဘဝတစ္သက္တာ အတြက္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ဖုိ႔ကုိ စိတ္ေျပာင္းႏုိင္ၾကလွ်င္ေရာ...
ကြၽန္မရဲ႕ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္ တစ္ခုသာ...မွန္ခ်င္မွမွန္မည္။
ျပည့္စံုေကာင္းမြန္ေသာသင္႐ိုး၊ ကုိယ္ပိုင္စဥ္းစားအားထုတ္မႈကို ဦးစားေပးေသာ သင္ၾကားမႈ စနစ္၊ အစုိးရရဲ႕ လံုေလာက္တဲ့ေထာက္ပ့ံ မႈေတြနဲ႔သာ ဆုိလွ်င္...
သားကုိမူႀကိဳထားဖုိ႔ မိသားစု အၾကား ေဆြမ်ဳိးအၾကား တုိင္ပင္ ၾကရၿပီ။ မူႀကိဳထားသင့္ၿပီလား မထားသင့္ၿပီလား။ ေက်ာင္းေန ေပ်ာ္ေအာင္ ထားရမယ္ဆုိသူက ဆိုသည္။ ငယ္ငယ္ေလးနဲ႔ စာေတြ အမ်ားႀကီးသင္ရဦးမယ္လုိ႔ ေျပာ သူက ေျပာသည္။ မူႀကိဳဆရာမ အေတြ႕အၾကံဳရွိသည့္ဆရာမတစ္ဦး က အၾကံေပးသည္။
''အခုေျပာင္း လဲတဲ့ပညာေရးစနစ္က ေျခာက္ႏွစ္ မွ သူငယ္တန္းတက္ရမွာ။ အခုက တည္းက မူႀကိဳထားရင္ သူငယ္ တန္းစာကို သံုးႏွစ္ေလာက္ သင္ ရမယ္။ ကေလးပ်င္းသြားလိမ့္ မယ္''တဲ့။ အခုကစၿပီး ကေလး ပညာေရးအတြက္ ေခါင္းေျခာက္ ေနရၿပီ။
ကၽြန္မတုိ႔ရဲ႕ေရြးခ်ယ္မႈ၊ ျဖစ္ လာမယ့္ အေျပာင္းအလဲမ်ားသည္ ကေလးအတြက္ အနာဂတ္ေကာင္း တစ္ခုျဖစ္လာဖို႔ တကယ္ေမွ်ာ္ လင့္မိပါေတာ့သည္။
ခင္ႏြယ္၀င္း
The Union Daily
အခုေတာ့ ေက်ာင္းသားဘဝ မဟုတ္ေပမယ့္ ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ မကင္းလြတ္ေသး။ တူေတြ တူမ ေတြက ငါးတန္း၊ ေျခာက္တန္း ေက်ာင္းသားအရြယ္ေတြျဖစ္ေနလုိ႔ ေလ။
''သူငယ္တန္းကုိ က်ဴရွင္ထား ရတယ္''ဟု လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ တစ္ဦးက ေျပာလာသည္။ သူ႔ ကေလးက ဒီႏွစ္သူငယ္တန္း စ တက္ရမည္။ အဲဒီအတြက္ အတန္း ပိုင္ဆီမွာ က်ဴရွင္ထားရမည္။ အဆန္းမဟုတ္ပါ။ မူႀကိဳေတာင္ က်ဴရွင္ထားရတယ္လုိ႔ ၾကားဖူး သည္။ဘယ္လိုေခတ္ႀကီးပါလဲကြယ္ ႐ုိ႕လုိ႔သာ ဆိုလုိက္ခ်င္ေတာ့သည္။
က်ဴရွင္၊ ဂိုက္၊ စာက်က္ဝိုင္း စတဲ့အသံုးအႏႈန္းေတြသည္ ျမန္မာ့ ပညာေရးေလာကတြင္ ေခတ္စား ေနသည္မွာ ဆယ္စုႏွစ္ ႏွစ္ခုနီးပါး ၾကာခဲ့ၿပီ။ မိဘေတြမွာလဲ အဲဒီအရာ ေတြကို မႏွစ္သက္ေပမယ့္ သား သမီးအတြက္ဆိုၿပီး မ်က္စိမွိတ္ ထားေနၾကရသည္။
ေက်ာင္းမွန္မွန္တက္စာမခက္ မဟုတ္ေတာ့။ က်ဴရွင္မွန္မွန္တက္ စာမခက္ ျဖစ္လာသည္။ က်ဴရွင္ ဆုိသည္မွာလဲ အျပင္ဆရာ ဆရာမ ေတြသင္သည့္က်ဴရွင္ထက္ေက်ာင္း က ဆရာ ဆရာမေတြသင္တဲ့ က်ဴရွင္ကို အဓိကယူေနၾကရ သည္။ ဒီေတာ့ ကေလးေတြမွာ ေက်ာင္း၊ ေက်ာင္းက်ဴရွင္၊ အျပင္ က်ဴရွင္ဆုိၿပီးသင္ၾကားေရးေပါင္းစံု ကို ရင္ဆုိင္ႀကံဳေတြ႕ရေတာ့သည္။
ပညာေရးအတြက္ ကုန္က်ေန ရတာေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး တစ္ ေလာကပဲ တကၠစီေမာင္းသမား တစ္ဦးက ေျပာျပခဲ့သည္။
''သားႏွစ္ေယာက္မွာ တစ္ ေယာက္က ဂ်ီတီစီတက္ေနတယ္။ BE ဝင္ေအာင္ ႀကိဳးစားဖို႔ ေျပာေန ရတယ္။ အငယ္ေကာင္ကေတာ့ ကိုးတန္း။ က်ဴရွင္စရိတ္ေတြကလဲ မနည္းဘူး။ ဆယ္တန္းကို ႐ိုး႐ိုး က်ဴရွင္ဝိုင္းက တစ္လတစ္သိန္း တဲ့။ ဒါေတာင္ ဂိုက္မပါေသးဘူး။ ေနာက္ႏွစ္ သူ႔အတြက္ လုပ္ေပးရ ဦးမယ္။ တစ္လ တစ္လေတာ့ ရင္ ေမာရဦးမွာေပါ့'တဲ့။
ေယာင္ဝါးဝါးပညာေရးအၾကား ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ တစ္စံုတစ္ရာနဲ႔ ကုန္က်ေနရသည့္ သာမန္မိဘေတြ ရဲ႕ ပူပန္မႈတစ္ခုကို အထင္သား ေတြ႕ျမင္ရသည္။
တတ္ႏုိင္သူေတြအဖို႔ ႏုိင္ငံျခား ေက်ာင္း၊ ကုိယ္ပုိင္ေက်ာင္းေတြကို အားကိုးႏုိင္ေပမယ့္ ကေလးအနာ ဂတ္က ေဝဝါးေနဆဲျဖစ္သည္။
မူလတန္းေက်ာင္းသား တစ္ ေယာက္ကို ဗလာစာအုပ္ ေျခာက္ အုပ္၊ ေငြက်ပ္တစ္ေထာင္ျပန္လည္ ေထာက္ပ့ံၿပီး အခမဲ့ပညာေရးစနစ္ ကို အစိုးရက အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေနသည္။ လက္ေတြ႔တြင္ တကယ္အသံုးဝင္မဝင္က ေက်ာင္း သား မိဘေတြ အသိဆံုးသာ။
ေဖ့ဘုတ္မွာဖတ္လုိက္ရတဲ့ စာ ေလးတစ္ခု။ အတိအက် အျပည့္ အစံုကို မမွတ္မိေပမယ့္ သိသ ေလာက္ ျပန္ေျပာရရင္ ႏုိင္ငံတစ္ခု မွာ အားကစားက႑ယိုယြင္းရင္ ျပန္ျပင္ဖုိ႔ ဆယ္ႏွစ္ၾကာသည္။
စီးပြားေရးက႑ယုိယြင္းရင္ျပန္ျပင္ ဖို႔ ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ၾကာသည္။ပညာေရး က႑ ယုိယြင္းသြားလွ်င္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ အဖတ္ဆယ္လုိ႔ မရေတာ့။
အလြတ္မွတ္အလြတ္က်က္ပံုစံ ခြက္ထဲကေန ႐ုန္းထြက္ၿပီး ကုိယ္ ပုိင္စဥ္းစားÓဏ္အားကိုးမႈပံုစံကို အေလးေပးခ်င္ေပမယ့္ ေျဖဆိုမႈ ရ မွတ္ေတြက အလြတ္က်က္အလြတ္ မွတ္ဘက္ကို အားသာေနခဲ့သည္။
ပိုက္ဆံေတြ အကုန္အက်ခံ ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ရသည့္ ပညာေရး တစ္ခုသည္ အလြတ္က်က္အလြတ္ မွတ္ပံုစံခြက္ထဲ အတင္းထိုးသြင္းခံ ေနရသည္။
ယခုအခါတြင္ ျပည္သူ႔နီတိ၊ ယဥ္ေက်းလိမၼာစတာေတြကိုဘာသာ ရပ္တစ္ခုနဲ႔ သင္ၾကားေနၾကသည္။ ရည္ရြယ္ခ်က္ေကာင္းေသာ္လည္း ကေလးေတြကထံုးစံအတုိင္းအလြတ္ က်က္ၾကသည္။တကယ္လက္ေတြ႕ အသံုးခ်ဖို႔ကုိ မနည္းေျပာယူၾကရ ေတာ့သည္။
ပညာေရးစနစ္ ပ်က္ယြင္းျခင္း အတြက္ အမ်ဳိးမ်ဳိးအျပစ္ဖို႔ၾက သည္။ အစိုးရမေကာင္းလုိ႔၊ စီးပြား ေရးမေကာင္းလုိ႔၊ ဆရာဆရာမေတြ မေကာင္းလုိ႔၊ သင္႐ိုးညႊန္တမ္းမ ေကာင္းလုိ႔၊ ...လုိ႔ ...အမ်ဳိးမ်ဳိး ပါပဲ။ မွန္လည္းမွန္သည္။ ပညာ ေရးနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ ျပဳျပင္ေျပာင္း လဲရမည့္အရာေတြက တစ္ပံုတစ္ ပင္။ မ်ားလြန္းလုိ႔ ဘယ္ကစရမွန္း ေတာင္မသိေတာ့။ စမ္းတဝါးဝါး ျဖစ္ေနသည္။
ပညာေရး ေဝးသည္မရွိ ဆုိ သည္။ သင္ရင္းနဲ႔ ေဝးသြားေသာ ပညာေရးကိုမူ ျမန္ျမန္ကုစားဖုိ႔ ေတာ့ လုိၿပီ။
မိဘတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ကိုယ့္ သား ကိုယ့္သမီး အတန္းထဲတြင္ ထူးခြၽန္ေစခ်င္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ အခုလိုပံုစံမ်ဳိးျဖင့္ အဆင့္ေတြ ရရွိ လာတာကိုလဲ လိုခ်င္ၾကျပန္သည္။ကိုယ္ပိုင္အေတြးအေခၚျဖင့္ ႀကိဳး စားႀကီးျပင္းလာမႈကို အားေပးႏုိင္ ေသာ မိဘဦးေရမွာ လက္ခ်ဳိးေရ တြက္လုိ႔ရႏုိင္ပါသည္။ အျပစ္မဆို သာ။ မိဘဆိုသည္မွာ သားသမီး ကို အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေစခ်င္ၾက သည္သာ။
တစ္ခဏတာအတြက္အေကာင္း ဆံုးမဟုတ္ဘဲ ဘဝတစ္သက္တာ အတြက္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ဖုိ႔ကုိ စိတ္ေျပာင္းႏုိင္ၾကလွ်င္ေရာ...
ကြၽန္မရဲ႕ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္ တစ္ခုသာ...မွန္ခ်င္မွမွန္မည္။
ျပည့္စံုေကာင္းမြန္ေသာသင္႐ိုး၊ ကုိယ္ပိုင္စဥ္းစားအားထုတ္မႈကို ဦးစားေပးေသာ သင္ၾကားမႈ စနစ္၊ အစုိးရရဲ႕ လံုေလာက္တဲ့ေထာက္ပ့ံ မႈေတြနဲ႔သာ ဆုိလွ်င္...
သားကုိမူႀကိဳထားဖုိ႔ မိသားစု အၾကား ေဆြမ်ဳိးအၾကား တုိင္ပင္ ၾကရၿပီ။ မူႀကိဳထားသင့္ၿပီလား မထားသင့္ၿပီလား။ ေက်ာင္းေန ေပ်ာ္ေအာင္ ထားရမယ္ဆုိသူက ဆိုသည္။ ငယ္ငယ္ေလးနဲ႔ စာေတြ အမ်ားႀကီးသင္ရဦးမယ္လုိ႔ ေျပာ သူက ေျပာသည္။ မူႀကိဳဆရာမ အေတြ႕အၾကံဳရွိသည့္ဆရာမတစ္ဦး က အၾကံေပးသည္။
''အခုေျပာင္း လဲတဲ့ပညာေရးစနစ္က ေျခာက္ႏွစ္ မွ သူငယ္တန္းတက္ရမွာ။ အခုက တည္းက မူႀကိဳထားရင္ သူငယ္ တန္းစာကို သံုးႏွစ္ေလာက္ သင္ ရမယ္။ ကေလးပ်င္းသြားလိမ့္ မယ္''တဲ့။ အခုကစၿပီး ကေလး ပညာေရးအတြက္ ေခါင္းေျခာက္ ေနရၿပီ။
ကၽြန္မတုိ႔ရဲ႕ေရြးခ်ယ္မႈ၊ ျဖစ္ လာမယ့္ အေျပာင္းအလဲမ်ားသည္ ကေလးအတြက္ အနာဂတ္ေကာင္း တစ္ခုျဖစ္လာဖို႔ တကယ္ေမွ်ာ္ လင့္မိပါေတာ့သည္။
ခင္ႏြယ္၀င္း
The Union Daily
http://www.thithtoolwin.com
0 comments