အခု မ်ိဳးေစာင့္ဥပေဒကိစၥနဲ႕ ပတ္သက္လို႕ က်ေနာ္က (၂)ပိုင္းခဲြၿပီး ျမင္ပါတယ္။

(၁) မ်ိဳးေစာင့္သမားေတြ ေထာက္ျပေနတဲ့ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာ အမ်ိဳးသမီးေတြ မနစ္နာသင့္ဘဲ နစ္နာေနမႈမ်ား တကယ္ ရွိမရွိ

(၂) လက္ရွိ ျပဌာန္းမယ္ဆိုတဲ့ ဥပေဒအသစ္က ထိေရာက္မႈ၊ မွ်တမႈ ရွိမရွိတို႕ ျဖစ္ပါတယ္။

နံပါတ္ (၂)ကေတာ့ အခု ဥပေဒမူၾကမ္းလဲ မထြက္ေသး၊ ဘာေတြ ပါမယ္မွန္းလဲ မသိရေတာ့ မေဝဖန္လိုေသးဘူး။ နံပါတ္ (၁) ကိုသာ သုံးသတ္သြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

အဂၤလိပ္ေတြ လာအုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ လက္ေအာက္ခံေတြရဲ႕ အၾကိဳက္ကို သိတတ္တဲ့ အဂၤလိပ္ေတြက တေျပးညီ ဥပေဒ သတ္မွတ္ရမယ့္အစား ကိုယ့္လူမ်ိဳး၊ ကိုယ့္ဘာသာအလိုက္ ရုိးရာထုံးတမ္းဥပေဒေတြကို က်င့္သုံးခြင့္ တရားဝင္ ေပးခဲ့ပါတယ္။ လြတ္လပ္ေရး ရၿပီးတဲ့ေနာက္လဲ ဒါဟာ အေျပာင္းအလဲ မရွိခဲ့ပါ။ အခုအခ်ိန္အထိ ျမန္မာျပည္မွာ လူမ်ိဳးမေရြး၊ ဘာသာမေရြး တေျပးညီ သက္ေရာက္တဲ့ အိမ္ေထာင္ေရး ဥပေဒမ်ိဳး မရွိေသးပါဘူး။ ခရစ္ယာန္၊ မြတ္စလင္၊ ဟိႏၵဴ၊ ဗုဒၶဘာသာ စသည္ျဖင့္ ကိုယ့္ဘာသာ ထုံးတမ္းအလိုက္ ဓေလ့ထုံးတမ္း ဥပေဒေတြကို တရားရုံးက လက္ခံအသိအမွတ္ ျပဳထားပါတယ္။ (မြတ္စလင္ Sharia Law ေတာ့ ပါပုံမရပါ)

အဲသလုိ ထုံးတမ္းဥပေဒေတြကို ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္လိုက္မယ္ဆိုရင္ ဗုဒၶဘာသာ ဓေလ့ထုံးတမ္း ဥပေဒဟာ အမ်ိဳးသမီးေတြ အေပၚ အညွာတာဆုံး၊ အခြင့္အေရး အေပးဆုံးျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ အျခား ဘာသာဝင္ေတြနဲ႕ ယူမိတဲ့ ဗုဒၶဘာသာဝင္ မိန္းကေလးေတြဟာ အဲဒီအခြင့္အေရးေတြကို ဆုံးရႈံးကုန္ပါတယ္။ အဲဒီ ျပသနာကို ကုစားဖို႕ ၾကိဳးစားတဲ့အေနနဲ႕ ေပၚလာတဲ့ (၅၄) ထိမ္းျမားမႈ ဥပေဒကလဲ ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္ေတြ ရွိေနလို႕ မထိေရာက္တဲ့အျပင္ backfire ျဖစ္ၿပီး အတင္းအဓမၼ ဘာသာေျပာင္းခုိင္းတဲ့ ကိစၥေတြကို ျဖစ္ေပၚလာေစခဲ့ပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ အက်ယ္ေျပာဖို႕ လိုပါလိမ့္မယ္။

လင္မယား အရာေျမာက္ျခင္း

လူ႕သဘာဝ ခ်စ္တာၾကိဳက္တာ၊ အတူေနတာ၊ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ ကေလးေမြးတာဆိုတဲ့ အလုပ္ဟာ လက္ထပ္ထိမ္းျမားမႈ မရွိဘဲလဲ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီကိစၥေတြကေန ျဖစ္လာႏိုင္တဲ့ ဆိုးက်ိဳးေတြကို အမ်ားဆုံးခံရတာက မိန္းမနဲ႕သူက ေမြးလာတဲ့ကေလးေတြပါ။ ဒါေၾကာင့္ ေယာက်ာ္းေတြ စားၿပီးနားမလည္ လုပ္လို႕မရေအာင္ လက္ထပ္ထိမ္းျမားမႈ ဆိုတဲ့ ဓေလ့ထုံးစံကို လူ႕အသိုင္းအဝိုင္းက သတ္မွတ္ထားတာပါ။ 

အဲဒီမွာ ဗုဒၶဘာသာကေတာ့ လက္ထပ္ထိမ္းျမားမႈကို ဘာသာေရးနဲ႕ မဆိုင္တဲ့ ေလာကီကိစၥ သက္သက္လို႕ ျမင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ရုံးတက္ လက္မွတ္မထိုးထားရင္ေတာင္ ဗုဒၶဘာသာ ဓေလ့ထုံးတမ္း ဥပေဒအရ ”ေတာင္ (၇)အိမ္၊ ေျမာက္ (၇)အိမ္က အတူေန လင္မယားလို႕ အသိအမွတ္ျပဳရင္” လင္မယား အရာေျမာက္ပါတယ္။  အဲဒီေတာ့ အခုေခတ္ လက္မထပ္ဘဲ အတူေနတဲ့ living together ေတြလဲ ပတ္ဝန္းက်င္က သိရင္ လင္မယား အရာေျမာက္ၿပီးသားပါပဲ။ ေယာက်ာ္းအေနနဲ႕ တာဝန္မယူခ်င္လို႕ မရပါ။ 

အျခားဘာသာေတြမွာက်ေတာ့ လက္ထပ္ထိမ္းျမားတယ္ဆိုတာ ဘာသာေရးရဲ႕ အစိတ္အပိုင္းပါ။ ဘုရားေက်ာင္း တက္ၿပီး တရားဝင္ လက္ထပ္မွ လင္မယား အရာေျမာက္ပါတယ္။ ဘာသာမတူသူနဲ႕ လက္ထပ္တာမ်ိဳးကို အခ်ိဳ႕ဘာသာေတြက အသိအမွတ္ မျပဳပါ။ 

အဲဒီမွာ ဘာသာျခားနဲ႕ ယူမိတဲ့ ဗုဒၶဘာသာ အမ်ိဳးသမီးေတြ နစ္နာကုန္ပါတယ္။ တရားဝင္ မယားအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳ မခံရရင္ ကြာရွင္းတဲ့ ကိစၥ၊ သားသမီး ထိန္းသိမ္းခြင့္ကိစၥ၊ အေမြကိစၥေတြမွာ ရသင့္တဲ့ အခြင့္အေရးေတြ အကုန္ နစ္နာပါတယ္။

အဲဒါေၾကာင့္ (၁၉၅၄)မွာ ဗုဒၶဘာသာ အမ်ိဳးသမီးမ်ားကို ေစာင့္ေရွာက္ဖို႕ ဥပေဒသစ္ တရပ္ေပၚေပါက္လာခဲ့ ပါတယ္။ သူ႕သေဘာကေတာ့ ဗုဒၶဘာသာဝင္ အမ်ိဳးသမီးေတြဟာ ဘာသာျခားနဲ႕ ယူမယ္ဆိုရင္ သီးသန္႕ မွတ္ပုံတင္ရပါတယ္။ အဲဒါဆိုရင္ ေနာင္အခါမွာ ဗုဒၶဘာသာဓေလ့ထုံးတမ္း ဥပေဒအရ ေပးထားတဲ့ အခြင့္အေရးေတြကို အကုန္ ရပါတယ္။

အဲဒီမွာ ျပသနာက ဥပေဒ ဗဟုသုတ မရွိတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြက မွတ္ပုံတင္ဖို႕ ပ်က္ကြက္ခဲ့တဲ့အတြက္ ေနာင္ ဥပေဒေၾကာင္းအရ ျပသနာ ျဖစ္လာခ်ိန္မွာ အခြင့္အေရး ဆုံးရႈံးကုန္ၾကတယ္။ 

ဒါတင္မကေသးဘူး။ အတင္းအဓမၼ ဘာသာေျပာင္းခိုင္းတဲ့ ကိစၥေတြဟာလဲ ဒီဥပေဒေၾကာင့္ ျဖစ္လာတဲ့ ဆိုးက်ိဳးေတြပါ။ ဒါလဲ အက်ယ္ရွင္းျပဖို႕ လုိပါလိမ့္မယ္။

ဘာလို႕ အတင္းအဓမၼ ဘာသာေျပာင္းခိုင္းသလဲ

အခုလို ဘာသာ အတင္းေျပာင္းခိုင္းတဲ့ ကိစၥေတြမွာ ဘာသာေရး ယုံၾကည္မႈ၊ ဘာသာေရး စိတ္ဓါတ္ ဆိုတာေတြကို  မစဥ္းစားခင္ ပထမဆုံး ေမးသင့္တာက  "ဘာသာျခားနဲ႕ လက္ထပ္သူ ျမန္မာ ဗုဒၶဘာသာဝင္ အမ်ိဳးသမီးေတြအတြက္ ျမန္မာ့ဓေလ့ထုံးတမ္း ဥပေဒကသာ အက်ိဳးသက္ေရာက္ မယ္ဆိုရင္ ဘာသာျခားအမ်ိဳးသားနဲ႕ သူ႕မိသားစုမွာ ဘယ္လို အခြင့္အေရးမ်ိဳးေတြ ဆုံးရႈံးေစသလဲ" ဆိုတဲ့ ေမးခြန္း ျဖစ္ပါတယ္။ 

အထက္မွာ ေျပာခဲ့တဲ့အတိုင္း ျမန္မာ့ဓေလ့ ထုံးတမ္း ဥပေဒဟာ အမ်ဳိးသမီးေတြကို အညွာတာဆုံး၊ အခြင့္အေရး အေပးဆုံး ျဖစ္တဲ့အတြက္ တဖက္မွာ ေသာင္ထြန္းရင္ တဖက္မွာ ကမ္းၿပိဳတတ္တဲ့ ေလာက သဘာဝ အတိုင္း ဘာသာျခားအမ်ိဳးသားအတြက္ သူကိုးကြယ္တဲ့ ဘာသာဓေလ့က ေပးထားတဲ့ အခြင့္အေရး ေတြကို သြားၿပီး ကန္႕သတ္လိုက္ရာ ေရာက္သလား ဆိုတာ အရင္ဆုံး စဥ္းစားရမယ့္ ကိစၥ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါက ကိုးကြယ္တဲ့ ဘာသာအလုိက္ ဆိုင္ရာ ဥပေဒက်မ္းေတြ ႏႈိင္းယွဥ္ သုေတသန လုပ္ရမယ့္ ကိစၥပါ။ 

က်ေနာ္ ျမင္သေလာက္ နမူနာေျပာရရင္ေတာ့ ေသတမ္းစာ (will)ရဲ႕ တရားဝင္မႈ ကိစၥ ျဖစ္ပါတယ္။

ေရွ႕ေနနဲ႕ တိုင္ပင္ၿပီး “ငါေသရင္ ငါ့ပစၥည္းဥစၥာေတြကို ဘယ္သူ႕ ဘယ္ေလာက္ေပးလိုက္ပါ” လို႕ ေရးရတဲ့ ေသတမ္းစာ (will) ဟာ အျခားဘာသာဝင္ေတြအတြက္ တရားဝင္ပါတယ္။ အမ်ိဳးသားဆိုရင္ အဲဒီ ေသတမ္းစာကို အသုံးခ်ၿပီး လင္မယား အရင္းေခါက္ေခါက္ေပမယ့္ တျပားမွ အေမြမေပးဘဲ ထားခဲ့လို႕ ရပါတယ္၊ ဘာမွမဆိုင္တဲ့ ေနရာကို လွဴခ်င္လွဴပစ္လို႕ ရပါတယ္။ အသက္ၾကီးရင့္ၿပီး ခ်မ္းသာၾကြယ္ဝသူေတြ အတြက္ အိမ္ေထာင္ဖက္နဲ႕ သားသမီး ေျမးျမစ္ အသိုင္းအဝိုင္းအေပၚ ၾသဇာသက္ေရာက္ဖို႔ အင္မတန္ တန္ခိုးထက္တဲ့ လက္နက္ တမ်ိဳးပါ။  

ျမန္မာဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြအတြက္က်ေတာ့ ေသတမ္းစာဟာ တရားမဝင္ပါဘူး။ မေသခင္ ေပးခ်င္သူကို ၾကိဳက္သလို ေပးလို႕ရေပမယ့္ ေသၿပီးသူရဲ႔ ဆႏၵကို အသိအမွတ္ မျပဳပါဘူး။ ေယာက္်ားေသရင္ ဇနီးက ဘယ္ေလာက္ရလို႕ သားသမီးေျမးျမစ္က ဘယ္ေလာက္ရရမယ္ဆိုတာ ဥပေဒနဲ႕ အတိအက် သတ္မွတ္ထား ပါတယ္။ 

အဲဒီေတာ့ ျမန္မာဗုဒၶဘာသာဝင္ အမ်ိဳးသမီးတေယာက္ကို လက္ထပ္ထားတဲ့ ဘာသာျခား အမ်ိဳးသား တဦးရဲ႕ ေနရာက ဝင္စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ သူ႕အေနနဲ႕ ေသတမ္းစာ တရားဝင္ ေရးလို႕ရေပမယ့္ သူေသၿပီးတဲ့ေနာက္ ျမန္မာ့ဓေလ့ထုံးတမ္းဥပေဒက သက္ေရာက္လာမယ္ဆိုရင္ အဲဒီ ေသတမ္းစာက အလကား ျဖစ္မသြားေပဘူးလား။ အဲဒီလို သူရထားတဲ့ အခြင့္အေရးကို အလကား မျဖစ္ေစခ်င္ရင္ သူ႕အမ်ိဳးသမီးကို သူ႕ဘာသာ ေျပာင္းခိုင္းမွ ျဖစ္ေတာ့မယ့္ အေနအထားပါ။ 

ဒီေသတမ္းစာကိစၥက က်ေနာ္ျမင္သေလာက္ နမူနာ ေျပာတာပါ။ တကယ္ သုေတသန လုပ္ရင္ အမ်ားၾကီး ထြက္လာႏိုင္ေသးတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ အတင္းအဓမၼ ဘာသာေျပာင္းခိုင္းတဲ့ ကိစၥေတြ ေပၚလာရတာ (၅၄) ဥပေဒမွာ ရာႏႈန္းျပည့္မဟုတ္ေတာင္ အမ်ားၾကီး တာဝန္ရွိတယ္လို႕ ျမင္ပါတယ္။ ေနာက္ထပ္ သုေတသန လုပ္ဖို႕ လိုေသးတယ္ ဆိုေပမယ့္ အတင္းအဓမၼ ဘာသာေျပာင္းခိုင္းတဲ့ ကိစၥေတြဟာ ဘာသာေရးစိတ္ဓါတ္ ဆိုတာထက္ အဲဒီလို အခြင့္အေရးျပႆ နာေတြ မ်ားတယ္ ဆိုတာေတာ့ အမ်ားၾကီး ျဖစ္ႏိုင္တဲ့ ကိစၥ ျဖစ္ပါတယ္။

မ်ိဳးေစာင့္ဥပေဒ
–----------------- 

လက္ရွိ အေျခအေနမွာေတာ့ ျမန္မာ ဗုဒၶဘာသာဝင္ အမ်ိဳးသမီး တစ္ဦး ဘာသာျခားနဲ႕ အိမ္ေထာင္ျပဳမယ္ ဆိုရင္ ျဖစ္လာႏိုင္တဲ့ အေျခအေန (scenario) (၃) မ်ိဳး ရွိတယ္။

(၁) အမ်ိဳးသားက ဗုဒၶဘာသာထဲ ကူးလာတာ

(၂) အမ်ိဳးသမီးက ဘာသာျခားထဲ ကူးသြားတာ

(၃) ဘာသာမတူတဲ့အတြက္ အမ်ိဳးသားဖက္က ရစရာ အေမြပစၥည္းစတဲ့ အခြင့္အေရး အကုန္ ဆုံးရႈံးတာ၊ ေရာင္ေနာက္ဆံထုံးပါေနရတဲ့ မိန္းကေလးေတြဆိုရင္ အမ်ိဳးသား အသိုင္းအ၀ိုင္းဖက္က ဘာသာေျပာင္းဖို႕ လူမႈေရးဖိအားေတြခံရတာ။

မ်ားေသာအားျဖင့္ လက္ေတြ႕ ျဖစ္ေနတာက ကိုယ္ၾကိဳက္ရာကိုးကြယ္ေၾကးဆိုၿပီး ယူခဲ့ၾကၿပီးမွ ေရရွည္မွာ အမ်ိဳးသမီးေတြက(၃) ကို ေၾကာက္လို႕၊  (၃) ရဲ႕ ဒဏ္မခံႏိုင္လို႕ (၂) ကို မေရြးခ်င္ဘဲ ေရြးသြားၾကတာကိုး။ အဲဒီလို မျဖစ္ရေအာင္ လက္ထပ္ခ်ိန္ ကတည္းက (၁) နဲ႕ (၂) ကို ၾကိဳက္ရာေရြးခိုင္းတာ ဦးဝီရသူတို႕ ဆဲြထားတဲ့ မ်ိဳးေစာင့္ဥပေဒရဲ႕ သေဘာတရားပါပဲ။ (အခု ဦးသိန္းညြန္႕တင္မယ့္ ဥပေဒကိုေတာ့ မသိေသးပါ)

အဲဒီေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႕ ဒီဥပေဒကို မၾကိဳက္ဘူးဆုိရင္ ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီလုိ ျပသနာေတြ ရွိေနတာ အမွန္ျဖစ္လို႕ တနည္းနည္းနဲ႕ ေျဖရွင္းဖို႕ လိုတယ္ဆိုတာကိုေတာ့ လက္ခံသင့္တယ္၊ ဝိုင္းဝန္းစဥ္းစားသင့္တယ္ လို႕ ေျပာပါရေစ။

အရွင္ပန္

0 comments

Post a Comment

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Arakan Media Group

Popular Posts

Blog Archive